Scherpe discussies vermijden in een relatie of in gezelschap, is eigenlijk voorkomen dat je erna met een rotgevoel zit en dus het risico loopt een verstandhouding te verknallen. Wat kan je doen om één en ander te voorkomen en hoe de situatie ontzenuwen? Enkele tips.

Waar attent voor zijn als een discussie wenkt?

• Stel jezelf de vraag of het wel een discussie waard is.
• Laat je niet in de discussie meesleuren en neem wat afstand. Het voorkomt dat je emotioneel reageert en je er dingen uitkraamt die je beter niet had gezegd.
• Toon begrip voor andermans mening en deel jouw punten op een rustige toon.
• Gebruik woorden die verzachten en wat tegemoetkomend zijn, zoals bv. 'Misschien is het zo, maar …', 'Waarschijnlijk kan het goed zijn dat ... , maar …' of 'Ik weet het niet zeker, maar zou het ook kunnen dat … ?'
  
• Nodig de andere uit om naar jou te luisteren, zoals bv. 'Zou ik ook iets mogen toevoegen?' of 'Vind je het OK dat ik mijn mening even toelicht?'

Hoe kan je rust brengen?

• Breng je boodschap op een rustige toon, wees beleefd en vriendelijk, verhef je stem niet.
• Heb aandacht voor je non-verbale communicatie en je lichaamstaal. De manier waarop je iets zegt is vaak belangrijker dan de inhoud van wat je zegt.
• Benoem wat jullie gemeenschappelijk hebben en benadruk waarover je hetzelfde denkt.
• Geef de andere het gevoel dat je zijn kant van het verhaal begrijpt. Hiermee wil niet gezegd zijn dat je het eens bent. Dat kan je bv. als volgt doen: 'Ik snap dat je zo redeneert, maar …' in plaats van 'Wat je zegt, dat slaat toch nergens op?!'
• Luisteren is een sleutelwoord: luister actief, geef aan dat je luistert en stel open vragen.
• Stel vragen in plaats van te reageren, zoals bv. 'Waarom denk je dat?', 'Wat maakt dat je daar zo zeker van bent?' of 'Wat zou er gebeuren als we de maatregelen die jij verdedigt in praktijk zouden brengen?'
• Geef weer wat je hebt gehoord. Geef met andere woorden feedback, zoals bv. 'Begrijp ik het goed dat ... ?' of 'Bedoel je dat … ?'
  Zo geef je de andere de andere de kans om bij te sturen.

Wat doe je best niet?

• In de aanval gaan: mensen hebben de neiging om in de aanval te gaan als ze worden tegengesproken.
• De plezante nonkel of tante uithangen: humor is een goede katalysator maar niet als de situatie en de discussie al ontaard is en dus met andere woorden geëscaleerd.

Wees je bewust van de fase waarin je zit.

Glasl, een Zwitserse psycholoog en filosoof, ontwikkelde een escalatieladder met 9 fasen. Niet enkel bruikbaar in een werkomgeving maar ook nuttig en bruikbaar in relaties en gezelschappen.

Hiermee geeft Glasl de ontwikkeling van een conflict weer. Zo zegt hij: 'Elke stap heeft gevolgen voor het gedrag, voor de houding en de manier van denken'. Zo kan je ongewild verzeilen van een van gedachtewisseling in een emotionele fase en vervolgens in een vechtfase.

De 9 fasen van de escalatieladder van Glasl vrij vertaald en herleid tot 4 herkenbare fasen zijn de volgende:

1. Er is een meningsverschil en jullie hebben een andere visie. Dat is goed, dat is gezond en het verbreedt de eigen inzichten.
2. Men begint met argumenteren en de eigen visie en mening wordt zo onderbouwd. Ook dat is goed en verduidelijkt de mening, maar pas op als het kracht bijzetten wordt. Vanaf dat ogenblik ben je met jezelf bezig en luister je niet meer naar de andere.
3. Vervolgens kan je in een ruzie belanden. Je gaat voor je eigen grote gelijk, je wil de andere raken, je speelt op de man/vrouw en je zegt dingen waarvan je later spijt hebt.
4. Finaal riskeer je in de fase van de escalatie te komen. Dan sneuvelen de borden, knallen de deuren dicht en ‘is het kot te klein’. Nog liever samen de afgrond in dan toegeven ...
   
   

Herkennen in welke fase je bent beland, geeft de kans om terug te schakelen en in een mildere fase te komen. Wat voorafgaat kan je niet alleen in gezelschap overkomen maar kan ook herkenbaar zijn in een relatie.

WE MEDIATE kan je helpen, bijstaan en begeleiden op weg naar 'verstandhouding'.